TŁUMACZENIA LITERACKIE:
- Krzysztof Wielicki – „La corona dell’Himalaya” – Wydawnictwo ATI – Kraków 1997 (tłumaczenie z j.polskiego na j.włoski)
- Staś Gawroński – „Ochotnicy miłości bliźniego – Przewodnik po wolontariacie” – Biblioteka „Więzi” – Warszawa 1999 (tłumaczenie z j.włoskiego na j.polski)
- Alberto Bevilacqua – „Eros” – Wydawnictwo ZYSK i S-KA Poznań 2000 (tłumaczenie z j.włoskiego na j.polski)
-
- Krzysztof Pleśniarowicz - „L’opera di Kantor – superamento dei confini (Dzieło Kantora – przekraczanie granic);
- Krystyna Czerni – „Dipinti di Tadeusz Kantor a Firenze (Obrazy Tadeusza Kantora we Florencji)
- Krystyna Czerni – „Oggetti Teatrali nel teatro del Rondo’ di Bacco” (Przedmioty teatralne w teatrze Rondo’ di Bacco)
(Wszystkie trzy teksty tłumaczone z j.polskiego na j.włoski, a wydrukowane w Katalogu na wystawę prac T.Kantora w Palazzo Pitti we Florencji – Wydawnictwo Edizioni di Storia e Letteratura). 2000 - 2005 - Tłumaczenie katalogów mody dla firmy Bon Prix z Hamburga (z polskiego na włoski i vice versa)
INNE TŁUMACZENIA LITERACKIE:
- Sławomir Mrożek „Prowincja” (z „Małych listów” – Wydawnictwo Literackie Kraków 1982) – tłumaczenie opublikowane w czasopiśmie „Sipario” (Kurtyna) – 1997 nr 583
- Giorgio Strehler o Milwie z programu do przedstawienia – tłumaczenie na j.polski do Programu "Milwa śpiewa nowego Brechta” – na V Festiwal Unii Teatrów Europy – Kraków 2000.
- Tłumaczenie tekstów na j.polski z włoskiego programu przedstawienia „Peer Gynta” w reż. Luki Ronconiego – Program do V Festiwalu Unii Teatrów Europy – Kraków 2000
- Tłumaczenie na żywo wywiadu z Giorgio Strehlerem dla TVP Telewizja Kraków 2000
- Tłumaczenie tekstów na j.polski z włoskiego programu do spektaklu B.Brechta „Wyjątek i reguła” i „Ile kosztuje żelazo?” w reż. Giorgio Strehlera – Program do V Festiwalu Unii Teatrów Europy – Kraków 2000
- „Teatr i brzuch matki Historii” wywiad Romana Pawłowskiego z Giorgio Strehlerem – tłumaczenie na j. polski – „Gazeta Wyborcza” 26-27 października 1996
- „Prawdziwa scena to pamięć widza” – moja rozmowa z Luką Ronconim i tłumaczenie na j.polski – „Didaskalia” – październik 1996 nr 15
- Umberto Eco „Historia brzydoty” – przekład zbiorowy – tłumaczenie Rozdziału VI – „O brzydocie kobiety pomiędzy antykiem a barokiem” – Dom Wydawniczy REBIS – Poznań 2007
- Adiustacja tłumaczenia książki V.Andreolego „Zrozumieć cierpienie”, Wydawnictwo Homini – Kraków 2009
Tłumaczenia poezji
-
Anna Podgórska
nimfy
zmęczona twarz laguny
nie uśmiecha się do mnie
wszystkie marmury
w lukrowanych fasadach
i gładkich ścieżkach
czasu
jak martwe ptaki
patrzą szklanymi oczami
w moją obcą twarz
nie zaprzyjaźnimy się
z sobą
serenissima i ja
nie pójdziemy pod rękę
na spacer
w głąb haftowanych
tajemnic
długowłose nimfy
o smutnych oczach
w koronkowych
łukach balkonów
i wachlarzach z łez
nie powiedzą mi
jak bardzo
można kochać
pod niebem
skrzydlatego lwa
zmęczona twarz laguny
nie uśmiecha się do mnie
wszystkie marmury
w lukrowanych fasadach
i gładkich ścieżkach
czasu
jak martwe ptaki
patrzą szklanymi oczami
w moją obcą twarz
nie zaprzyjaźnimy się
z sobą
serenissima i ja
nie pójdziemy pod rękę
na spacer
w głąb haftowanych
tajemnic
długowłose nimfy
o smutnych oczach
w koronkowych
łukach balkonów
i wachlarzach z łez
nie powiedzą mi
jak bardzo
można kochać
pod niebem
skrzydlatego lwa
ninfe
lo stanco viso della laguna
a me non sorride
tutti i marmi
su facciate glassate
e lisci sentieri
del tempo
come uccelli morti
guardano con occhi vetrati
il mio viso strano
non facciamo amicizia
reciproca
serenissima e io
non andiamo a braccetto
a passeggiare
in fondo ai segreti
ricamati
ninfe dai capelli lunghi
con gli occhi tristi
nei merletti
degli archi dei balconi
e con i ventagli fatti di lacrime
non mi dicono
come tanto
si puo’ amare
sotto il cielo
del leone alato
lo stanco viso della laguna
a me non sorride
tutti i marmi
su facciate glassate
e lisci sentieri
del tempo
come uccelli morti
guardano con occhi vetrati
il mio viso strano
non facciamo amicizia
reciproca
serenissima e io
non andiamo a braccetto
a passeggiare
in fondo ai segreti
ricamati
ninfe dai capelli lunghi
con gli occhi tristi
nei merletti
degli archi dei balconi
e con i ventagli fatti di lacrime
non mi dicono
come tanto
si puo’ amare
sotto il cielo
del leone alato
dotyk
wenecjo wenecjo
nie sądziłam
że za tobą zatęsknię
że braknie mi
twego czasu
gdy czekanie
tętniło w skroniach
gdy twoje nagie stopy
znaczyły ślady
na mostach
kamiennych
wenecjo
gdzie twój uśmiech
dokąd odszedł
gładki dotyk
wieczności
toccowenecjo wenecjo
nie sądziłam
że za tobą zatęsknię
że braknie mi
twego czasu
gdy czekanie
tętniło w skroniach
gdy twoje nagie stopy
znaczyły ślady
na mostach
kamiennych
wenecjo
gdzie twój uśmiech
dokąd odszedł
gładki dotyk
wieczności
venezia venezia
non pensavo
che avrei avuto nostalgia di te
che mi sarebbe mancato
il tuo tempo
quando l’attesa
pulsava nelle tempie
quando i tuoi piedi nudi
lasciavano le tracce
sui ponti
di pietra
venezia
dov’e’ il tuo sorriso
dove e’ andato
il tocco liscio
dell’eternita’